با گسترش یافتن شهر، این باغ در دوران قاجاریه متصل به دروازه چهارمنار اما همچنان خارج از شهر باقی ماند. با گذشت زمان بافت شهری اطراف آن را پر کرد و در مرکز شهر قرار گرفت. باغ دولت‌آباد در تاریخ 23 اسفند 1346 به شماره ثبت 774 در ردیف آثار ملی ایران قرار گرفت و در سی و پنجمین نشست سالانه سازمان جهانی یونسکو در سال 2011 میلادی به همراه 9 باغ دیگر در پرونده باغ‌های ایرانی به شماره 1372 در فهرست آثار میراث جهانی ثبت گردید.
پیدایش مجموعه عمارات باغ دولت‌آباد پس از ایجاد و احیای رشته‌های قناتی است که با همین نام شکل‌گرفته و پس از رونق باغ‌های پیرامون، بناهای که در زیر معرفی شده، احداث گردیده است. 1. عمارت هشتی (عمارت بادگیر) 2. عمارت طَنَبی (حرم خانه) 3. عمارت بهشت‌آیین 4. دیوان‌خانه 5. تالار آیینه 6. عمارت سردر یا جلوخان 7. حوض 8. آب انبار 9. عمارت تهرانی 10. شترخان 11. اصطبل علاوه بر این بناهای اصلی، ابنیه فرعی و خدماتی در ضلع شرقی باغ شامل آبدارخانه، شربت خانه،آشپزخانه و تأسیسات چاه و منبع آب با گاورو وجود دارد که در مواقع کم‌آبی برای پرکردن حوض‌های متعدد باغ از آن استفاده می‌شده است. مجموعه بنا‌های دولت‌آباد هر یک دارای مشخصات معماری و جلوه‌های اصیلی از کاربرد فضاهای موردنیاز در آن زمان است.